R harfi ile başlayan hukuk terimleri sözlüğü :
Râbıta : Bağlantı; bağ; düzen; tertip
Râci : Rücu eden; geri dönen; ilgisi olan
Rahin : Rehin veren; rehneden
Rakabe : Devri ve devir alınması olanaklı bulunan şeyin kendisi; örneğin tarla,köle gibi; mala(şeye) hakim olabilme kudreti; çıplak mülkiyet
Rapt : Bağlama; bağlanma; iliştirme; bağlaç
Rayiç : Sürüm değeri; geçerli olan
Rayiç Değer : Bir iktisadi kıymetin, değerleme günündeki normal alım-satım değeri; piyasa değeri.
Ref etmek : Kaldırmak; örneğin itirazın ref’i (kaldırılması)
Refik : Arkadaş
Rehin : Bir borcun yerine getirilmemesi halinde, alacaklarının teminatı olmak üzere ve paraya çevirtme hakkıyla birlikte alacaklı lehine verilen taşınır veya taşınmaz mal güvencesi.
Reisievvel : Birinci reis
Resen : Kendiliğinden; herhangi bir isteğe gerek olmadan; otomatikman
Resim : Devlet daire ve kurumlarında görülen hizmet ve yapılan giderlerin karşılığı olarak, sadece o işle ilgisi bulunan kişilerden alınan bir gelir.
Resmi gazete : Başbakanlık tarafından çıkarılan ve kanunların, kanun hükmündeki kararnamelerin, tüzüklerin ve bazı yönetmeliklerin yürürlüğe girmesi için yayımladığı gazetedir.
Resmi Senet : Resmi bir makam ve görevlinin, usulüne göre düzenlediği veya onayladığı belge.
Resülmâl : Anamal; sermaye
Reşit : Ergin; rüşt yaşını doldurmuş; onsekiz yaşını dolduran veya onsekiz yaşını doldurmamasına rağmen evlenen veya yasal olarak erginliğine mahkemece karar verilen kişi
Rûz-nâme : Gündem; yevmiye defteri; takvim
Rücu : Dönme; geri dönme; cayma; sözünden dönme; sözünü geri alma; bir ödemede bulunan kimsenin, bu bedeli, asıl ödeme yapması gereken kişiden istemesi;
Rüçhan : Öncelik; üstünlük; imtiyaz
Rüsum : Resimler; devlet dairelerinde ve diğer kamu kuruluşlarında görülen hizmet ve harcamaların karşılığı olarak alınan vergiler
Rü’yet : Davanın bakılmakta olması.
R – hukuk terimleri sözlüğü ile ilgili