F harfi ile başlayan hukuk terimleri sözlüğü :
Fâhiş : Aşırı; ağır; çok fazla
Fariğ : Bir şeyi veya hakkı başkasına devreden; ferağda bulunan; feragat eden; taşınmaz maldaki tasarruf hakkını başkasına bırakan kişi
Farz : Zorunlu; baş koşul; boyun borcu; çok gerekli; varsayma
Fâsıl : Ayıran; bölen
Fâsıla : Aralık; ara
Fasl etme : Halletme; neticelendirme
Fehime : Anlayış
Fek : Kaldırma; bir hukuki sınırlamanın kaldırılması; sona erdirme; bitirme
Fer’ î : Bağımlı; ekli; eklentili; ikinci derecede olan
Ferâgat : Vazgeçme; el çekme; dinlenme
Ferağ : Devir; devretme; bir hakkı birine geçirme; mirî veya vakıf arazinin yararlanma hakkının satışı
Ferd : Tek; yalnız olan şey; eşi olmayan; tek olan sayı
Fesâd : Karıştırıcı; arabozucu; karışıklık; bozukluk; dolan
Fesh : Bozma; bozulma; dağılma; dağıtma; kapatma; kaldırma
Fesih : Devam etmekte olan bir hukuki ilişkiyi, tek taraflı olarak ve ileriye dönük olmak üzere sonlandıran bozucu yenilik doğurucu irade beyanı.
fetret : zayıflık,uyuşukluk
fevk : Üst,üst dereceli, astın üstünde yer alan
Fevkinde : Üstünde; aşan
Fıktan : Yokluk
Fırka : Insan kalabalığı grubu; parti
Fıtrî : Tabii; yaradılışındaki; doğasındaki
Fi-i cârî : Geçer değer
Fiil ehliyet : Bir kimsenin, kendi eylemleriyle haklar ve yükümlülükler yaratması yeteneği.
Filhakika : Hakikatte; gerçekte; doğrusu
Fuhûş : Haddini aşma; kötülük; namusa aykırı hareket
Fuzûlî : Boşuna; yersiz; lüzumsuz; haksız; boşboğaz; erkek adı
Fuzûlî işgal : Bir taşınmaz malı sahibinin izin ve rızası olmadan ele geçirmek
Fuzuli şâgil : Hukuken geçerli bir hakkı olmadan bir yeri işgal eden
Fürûht : Satma; satım; satış.